10 wulkanów w Europie, które warto znać

Należą do największych sił natury, których erupcja może zniszczyć i ukształtować całe regiony. Każde dziecko zna na pewno los zasypanego popiołem Pompejów . Te zionące ogniem góry zawsze fascynowały ludzi. Wiele narodów uważało wulkany za siedzibę swoich bóstw. Zaglądanie do krateru aktywnego wulkanu znajduje się na listach rzeczy do zrobienia wielu podróżnych, a wiele wulkanów oferuje wycieczki z przewodnikiem. Wiele z nich jest nadal aktywnych, zwłaszcza na Islandii i we Włoszech. Gdzie indziej pod ziemią nadal bulgocze? Poznajcie wulkany w Europie.

Etna, Włochy

Z około 3357 m Etna jest najwyższym aktywnym wulkanem w Europie. Bulgocze non-stop i dała wiele dużych erupcji. Mniejsze erupcje lawy mogą tu wystąpić w każdej chwili - może dlatego góra na Sycylii jest tak popularna wśród podróżników. Warto zobaczyć także fascynującą florę i faunę, ukształtowaną przez ciągłe strumienie lawy, która jest chroniona jako park przyrody i wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Rezerwując noclegi na Sycylii będziecie mieć okazję poznać wszystkie atrakcje tej wspaniałej wyspy. 

Wulkan Etna

Beerenberg – Norwegia

Beerenberg jest uważany za najbardziej wysunięty na północ aktywny wulkan na świecie. Znajduje się na wyspie Jan Mayen na północnym Atlantyku. Mimo, że jest to 600 km od lądu, wyspa należy do Norwegii. Górę o wysokości 2277 m po raz pierwszy zdobyto w 1921 roku. Jednak to doświadczenie jest zarezerwowane tylko dla nielicznych odwiedzających, ponieważ na wyspę można dotrzeć tylko w ramach bardzo rzadkich rejsów ekspedycyjnych. Zejście na ląd nie zawsze jest możliwe, ponieważ pogoda często to uniemożliwia. 

Wulkan Beerenberg

Wezuwiusz – Włochy

Jest to jedna z najsłynniejszych gór ognistych na świecie: Wezuwiusz, który góruje nad Zatoką Neapolitańską, przypieczętował erupcją w 79 r. n.e. los tysięcy ludzi. Dziś można odwiedzić ruiny miasta Pompeje, co sprawia, że zwiedzanie wulkanu jest jeszcze bardziej ekscytujące. W jego sąsiedztwie mieszka obecnie ponad 3 miliony ludzi a nie wyklucza się tutaj jeszcze dużych erupcji. Region posiada jednak nowoczesne systemy wczesnego ostrzegania. Wspinaczka na krawędź krateru jest możliwa przez cały rok utwardzonym szlakiem turystycznym i nagradza spektakularnym widokiem na zatokę. Jeśli wybierzecie swoje zakwaterowanie w okolicach Neapolu, koniecznie wybierzcie się na taką wycieczkę. 

Wezuwiusz

Pico del Teide – Hiszpania

Pico del Teide na hiszpańskiej wyspie Teneryfa to nie tylko najwyższy szczyt Hiszpanii, ale także aktywny wulkan. Region wokół góry o wysokości 3715 m wraz z otaczającą ją kalderą został uznany za park przyrody i wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i co roku przyciąga miliony turystów. Jeśli nie macie ochoty wędrować zbyt długo, można wjechać kolejką linową do 160 m poniżej szczytu. Stamtąd kilka ścieżek prowadzi do ostatniego odcinka. Ostatnia erupcja miała miejsce w 1909 roku i wulkanolodzy nie spodziewają się erupcji w najbliższym czasie. Dom wakacyjny na Teneryfie będzie doskonałym punktem startowym do zdobycia Teide - naprawdę warto!

Pico del Teide

Cumbre Vieja – Hiszpania

Oprócz Pico del Teide  trzeba też wspomnieć Cumbre Vieja na Wyspach Kanaryjskich. Wulkan na wyspie La Palma, który ma kilka kraterów, znajduje się w środku ogromnego parku przyrody o tej samej nazwie i trafił na pierwsze strony gazet na całym świecie dzięki trwającym kilka miesięcy erupcjom w 2021 roku. Wędrując po okolicy, mijamy bogatą roślinność z lasami wawrzynowymi i sosnami kanaryjskimi.

Katla – Islandia

Gdyby nie serial Netflixa pod tym samym tytułem o islandzkim wulkanie, który zasypał okoliczne miejsca warstwą popiołu i doprowadził do różnego rodzaju tajemniczych wydarzeń, prawdopodobnie tylko zagorzali fani wulkanów znaliby Katlę. Aktywną siłę natury otacza krajobraz prawie czarnego piasku i skał. Wizyta w jaskini lodowej o tej samej nazwie jest szczególnie popularna wśród podróżnych, ale można ją odwiedzić tylko z przewodnikiem znającym okolicę i wyposażonym w odpowiedni sprzęt. 

Katla

Hvannadalshnúkur – Islandia

Najwyższym szczytem w kraju ( 2110 m n.p.m.)  jest Hvannadalshnúkur na południu Islandii. Szczyt jednak stracił już wysokość, co jest bardziej powszechne w przypadku wulkanów, ponieważ stale się zmieniają. Znajduje się w Parku Narodowym Skaftafell i jest częścią lodowca Öræfajökull. Do tej pory udokumentowano tylko dwie erupcje, ostatnia miała miejsce w 1727 roku. Jego wejście zajmuje około 15 godzin, ale jest trudne i odpowiednie tylko dla doświadczonych alpinistów. Jednak od jakiegoś czasu doświadczenie to cieszy się wśród nich dużą popularnością, bo na szczycie imponuje szeroka na 5 km kaldera, która sięga 550 m w głąb.

Eyjafjallajökull – Islandia

Eyjafjallajökull zasłynął w 2010 roku, kiedy jego erupcje spowodowały takie chmury popiołu nad Europą, że cały ruch lotniczy został zawieszony na kilka dni. To on pokazał Europie zakres naturalnej siły, która emanuje z wulkanów. Ma wysokości 1651 m i  znacznie łatwiej jest się na niego wspinać niż na wspomniany wyżej Hvannadalshnúkur, ale tylko przy dobrych warunkach pogodowych. Wejście po raz pierwszy zostało udokumentowane w 1793 roku. Przez grań dociera się do schroniska na wysokości nieco ponad 1000m, skąd można wspiąć się na szczyt w około 3 godziny.

Stromboli – Włochy

Stromboli można znaleźć na wyspie o tej samej nazwie, która jest jedną z Wysp Liparyjskich na Morzu Tyrreńskim. Jest stale aktywny i co pół godziny wypluwa lawę i skały. Przez większość czasu spada bezpośrednio z powrotem do krateru, ale co kilka lat do morza wlewa się również większa lawa. Wejście jest dozwolone tylko z lokalnym przewodnikiem, większość wycieczek z przewodnikiem odbywa się w ciemności, w tym czasie spektakl emisji jest szczególnie fascynujący.

Wyspa i wulkan Stromboli

Wulkan Santorini – Grecja

Szczególną cechą wśród wulkanów w Europie jest wulkan Santorini, ponieważ krater znajduje się w morzu i jest otoczony wyspami. We wnętrzu w XVI wieku pojawiły się Wyspy Kameni. Warto wybrać się na wędrówkę z Thiry do Ia z domami wbudowanymi w klify, ponieważ jest to dobry widok na kalderę. Do dziś nie jest jasne, czy erupcja wulkanu doprowadziła do upadku kultury minojskiej.